Erg veel rond gereisd & gezien

Hey lieve allemaal,
Hier eindelijk weer een reisverslag van ons.
Vorige week donderdag zijn we vroeg in de ochtend vanuit Kuala Lumpur vertrokken naar de Taman Negara. Het Nationale park van Maleisie. Ze zeggen dat het het oudste tropisch regenwoud is van de hele wereld (300 jaar wel te verstaan). Hier zijn de inwoners van de Camaron Highlands niet helemaal mee eens, maar ja.. Wie kan dat wel zeggen..

Na een tocht van 9 uur met zowel de bus als de boot, kwamen we eindelijk in de Taman Negara aan. Het grappige was dat iedereen er junglegekleed uitzag (Goed voorbereid dus, dat was met ons wel anders..) Na 1.5 week in steden te hebben rondgetrokken, was het zeker een verademing om weer in de natuur te zitten. We zaten we in een onwijs smerig hostel met een prachtig uitzicht op de rivier (tja... je kan niet alles hebben. Het was in ieder geval goedkoop en wanneer zit je hier nou binnen.

In de avond hebben we een nachtwandeling door de Jungle gemaakt met een gids genaamd Man. Een oude Chinees, die heel veel van de natuur weet.. En zelfs de dieren in het Nederlands kan benoemen. En dan zit je in Maleisie. Echt grappig om te horen! Het schijnt ook dat de meeste touristen, die de taman negara bezoeken Nederlanders zijn. Wat zijn we toch een avontuurlijk volkje!

Aangezien we allebij niet zo van de georganiseerde lange tours houden, besloten we om de volgende dag alleen (zonder tourguide) de jungle te verkennen en de canopaly walk te doen (een wandeling over een touwbrug, tussen de bomen op 40 meter hoogte). Dat was onwijs leuk om te doen. Daarna zijn we verder de jungle ingetrokken om op het hoogste punt(344m) het uitzicht te bewonderen, wat zeker adembenemend was! De tocht omhoog was erg stijl en daardoor ook behoorlijk zwaar. Helemaal met onze gezamelijke rokersconditie ;-). Ook kwamen we er halverwege de tocht achter dat we niet voldoende water hadden meegenomen. Uiteindelijk werd het een sport om zo lang mogelijk te lopen zonder water te drinken. Eenmaal terug hebben we dan ook erg genoten van onze ijskoude cola. Tijdens onze tocht hebben we best een grote hagedis gezien (zie foto's), maar verder helaas niet veel bijzonders dan planten en bomen.
Na een lichamelijke inspectie kwamen we erachter dat we ieder een leeche (soort bloedzuiger op ons been hadden zitten, zie foto's). Deze beesten stoppen een soort gif in je waardoor het ienieminie kleine wondje blijft bloeden.

Na eindelijk weer bij ons hostel aangekomen te zijn, hebben we een duik in de rivier genomen. Super leuk om te doen. Je springt van het laatste floating restaurant in het water en laat je mee slepen door de sterke stroming naar het laatste floating restaurant en zwempt daarna zo hard je kant naar de zijkant van het restaurant waar je je zelf weer op de kant moet hijsen.

In de avond hebben we gezellig met 1 van de weinige gasten die er waren een biertje zitten drinken. Zij vertelde ons helaas pas na ons wildwater avontuur dat de riolering op de rivier uitkwam ;-(. Verder onwijs gezellig met een paar locals die gitaar aan het spelen waren gezeten en gezongen. Erg relaxed allemaal.

Zaterdagavond zijn we met de lokale bus vertrokken op weg naar Camaron Higlands. Tijdens deze reis (ninke lag al meteen te slapen)zag ik een zwart dier tergrote van een grote hond met het uiterlijk van een kat over de weg steken. Ik dacht bij mezelf, dat kan toch geen zwarte panter zijn. Maar ja hoor, het was een zwarte panter. Helaas heb ik het niet van heel dichtbij kunnen zien, maar het was wel heel bijzonder.
De bus ging helaas niet verder dan Jerantut, een klein stadje niet ver van de jungle. Dus moesten we daar nog om 21.30 een slaapplaats gaan zoeken.

In de bus zat een vrouw die in 1 van de restaurants op de rivier werkte en zij bood ons een slaapplaats in haar huis aan. Dit leek ons helemaal prima, omdat het al zo laat was en we echt geen zin meer hadden om nog een slaapplaats te gaan zoeken. Eenmaal in haar straat aangekomen, zagen we het ene luxe na het andere luxe huis (goed voor elkaar, dachten we). Het was echt een super lief mens, die alles wel voor ons wilde regelen, zolang zij maar met ons kon pronken. We moesten dan ook eerst met haar naar de nachtmarkt waar ze al haar vrienden aan ons ging voorstellen en waar ze de meest vreemde etenswaren aan het inslaan was voor ons. Haar werkster/hulp liep continu achter ons aan en droeg alles. Maaike en ik voelden ons wel een beetje schuldig maar zij liet ons niet toe om ook maar wat te dragen. Daarna zijn we naar de karaoke bar van haar zoon gegaan, waar we 3 uur lang non-stop maleisische liedjes hebben moeten zingen. Ja,ja Martin en Fabian jullie horen het goed. Ze dwongen ons zelfs om te zingen. Eindelijk eens mensen die onze zangkunsten wel kunnen waarderen ;-). Behoorlijk komisch trouwens om liedjes te zingen waar je geen flauw benul van hebt, waar je over zingt. Maaike en ik waren echt kapot en hadden geen stem meer over en telkens zei iedereen; Nog 1 laadste liedje, nog 1, nu echt de aller laatste.

Uiteindelijk zaten we met 10 man in een super klein en benauwd hokje nog steeds te zingen en te dansen. Er kwamen steeds meer mensen bij. Moet er ook wel echt komisch hebben uitgezien, 2 blonde meiden die maleisiesche popmuziek aan het zingen waren. Nou ja iedereen heeft zich uitstekend vermaakt. Daarna nog wezen drinken bij een tentje waar we helaas al het eten wat op de nachtmarkt gekocht hadden, moesten op eten. Het proefde helaas net zo als het er uit zag, veel te zoet, meelderig en een beetje blubberig in je mond. Onze gastvrouw accepteerde helaas geen smoesjes en heeft ons behoorlijk wat laten opeten. Ik kon echt mijn lachen niet meer inhouden, van de gorigheid.

We waren eindelijk om 02.30 thuis en we vroegen ons af welke kamer wij konden slapen. Onze tassen lagen in een erg mooie, luxe kamer met een aansluitende badkamer. Onze gastvrouw (sorry we zijn haar naam alweer vergeten) trok haar zijden rode nachtpon aan en zij ons ook ons nachtkleding aan te trekken. Bij de vraag waar wij dan zouden slapen, antwoorde ze bij mij in bed. Ze had een kleine twijfelaar als bed. Maaike en onze gastvrouw aan de buitenkant en ik in het midden. Heb deze nacht echt geen oog dichtgedaan. Ik heb nog nooit naast iemand in bed gelegen die zo'n sterk overheersende lichaamsgeur had, we lagen dan ook met z'n drieen zo goed als boven op elkaar. Maaike viel bijna uit bed op het moment dat ik tijdens het omdraaien naar Maaike haar kant, naar frisse schone adem hapte.

Om 06.00 ging het hele gezin bidden (Moslims) en om 08.30 werden we met de auto weg gebracht om nog even een ontbijtje te nemen (rijst met rundvlees, erg zwaar op de vroege maag)en onze reis verder voort te zetten op weg naar Cameron Highlands.

Een verslag van dit avontuur volgt snel!

Dikke kus van ons!