Op zoek naar de roze dolfijn

Hallo allemaal, oftewel sabai-die,

We zijn inmiddels een aantal dagen geleden aangekomen op de 4 thousand Islands.. Deze eilanden liggen in de Mekong rivier, 3 ervan zijn bewoonde eilanden. De rest is zo klein dat er zelfs geen buffalo kan zonnen!

We hebben voor het eiland DonDet gekozen, op aanraden van verschillende mensen. Aangekomen op DonDet was het alles wat we ervan verwacht hadden! Niet groot, relaxed (voornamelijk de locals).. Kortom perfect om een aantal dagen te luieren op het strand.
Na een halfuurtje zoeken, hadden we een erge leuke bungalow gevonden. Aan het water, met hangmatten op de veranda. Kan niet beter!

De eerste dag weinig gedaan, niet dat er hier veel te doen is...
Op dit eiland gaat de stroom om 22.00 uur uit, dus ook in de avond is er weinig te doen. Behalve dan gezellig met z'n allen rond het kampvuur een bierlao drinken. Dat die avond dus gedaan! Die avond kwamen we er achter dat er een hele invasie Nederlanders op het eiland was, waaronder 2 collega's van Fabian
(Maarten en Jos). Echt te bizar! We hebben dan ook het eiland maar omgetoverd tot DonDutch.

De volgende dag kwamen Barbara en Marjolein, samen met Esther, ons weer gezelschap houden en was het feest weer compleet. (Zij waren later uit Vang Vieng vertrokken wegens een gejatte portomonnee). Die avond lekker met z'n allen uit eten geweest, nou ja... Lekker was het zeker! Je moet alleen zo lang wachten op je eten, dat je eigenlijk al geen honger meer hebt. Maar ja, relaxed is relaxed. Daarna natuurlijk weer naar het kampvuur!

De volgende dag ging ik samen met de meiden en nog wat anderen een boottrip maken naar de dolfijnen en de grootste waterval van Zuid-Oost Azie. Ninke ging niet mee, omdat zij graag wilde kayakken. Watvoor mij op dat moment te duur was!
Ok, de bedoeling was een boottrip. Maar eerst 1 uur met de bus naar de river. Tja, het is niet allemaal zo zoals het zou moeten gaan...
Aangekomen bij de rivier lag er een klein bootje op ons te wachten die ons naar de dolfijnen bracht. Middenin de rivier stopten we om ze te spotten en inderdaad we hebben ze gezien. Alleen waren ze helemaal niet roze, gewoon kleine grijze dolfijnen. Helaas konden we niet dichterbij dan 30 meter komen, dus kan je op de foto's weinig zien.
Na de dolfijnen verder met de BUS naar de grootste waterval van zuid-oost Azie! Dit was echt een prachtig ding en met wat voor een kracht dendert die naar beneden. Geen foto kan dat beschrijven!
Dat was dan onze boottrip, een beetje een tegenvaller dus. Maar ondanks dat wel veel lol gehad!

Weer terug op DonDet lekker naar het strand gegaan. Waar ik kennis heb gemaakt met de vriendelijke waterbuffalo, genaamd Bulletje. Deze buffalo komt standaard rond een uur of 3 een kijkje nemen op het strand en gaat dan gewoon tussen de mensen in liggen om zelf ook te zonnen (ja, ja er zijn ook vriendelijke waterbuffelo's). Echt een prachtig gezicht!

Ninke:
De dag dat iedereen met de boot naar de dolfijnen is wezen kijken, heb ik een fiets gehuurd om het andere eiland te bekijken. Erg mooi allemaal, ik heb een film van mijn hele fiets tocht gemaakt omdat de batterij van mijn camera leeg was ;-(. Gelukkig is Maaike er de dag daarna nog geweest om foto's van de waterval te schieten. Op een gegeven moment kwam ik bij een huisje aan waar ik bijna van mijn fiets afgetrokken werd door een vrouw, die graag een spelletje met mij wilde spelen. Ze haalde echt van alles uit haar zak, waaronder triominos. Het komische van alles was dat ik na een half uurtje met de hele familie triominos zat te spelen, oma met mijn zonnebril op, vader omgekeerd met mijn videocamera aan het filmen was (een prachtig filmpje van die man zijn oog) en ik continu verslagen werd door alle broetjes en zusjes. Erg hilarisch en gezellig allemaal ;-).

De volgende dag ben ik samen met Mitch (een man die ik op Pay/Thailand heb leren kennen) de kajak trip gaan doen. Ik wilde na onze laatste kajak avontuur graag nog een keer kajakken. Omdat deze tour door iedereen aangeraden werd, door de snelle rappits en de erg lange ruige stroomversnellingen wilde ik dit echt niet aan mij voorbij laten gaan. Dit was echt het ruigste wat ik tot nu toe heb gedaan. Als je de foto van de waterval ziet waar ik opsta, van daaruit zijn we wezen raften. Je zit met kabels aan elkaar vast en je wordt omstebeurten los gelaten om de watervallen (rappits) af te gaan en je mee te laten slepen door de stroomversnelling. Je wordt echt 10 min. lang alle kanten op geslingerd en de ene golf naar de andere komt over je heen. Opnieuw ben ik weer niet uit mijn kajak geflikkerd, Mitch trouwens ook niet en zo goed als de rest wel :-)
Daarna zijn we wezen lunchen op een grote rots in 1 van de wateren en hebben cliff jumping gedaan. Het blijft nog steeds eng, maar ook erg leuk.
Na de lunch zijn we de roze dolfijnen wezen spotten en ja, ja, ook wij hebben ze gezien. Het jammere was dat onze gids al snel weer weg wilde en wij nog geen dolfijn van dichtbij gezien hadden. Gelukkig had ik Mitch bij mij in de kajak zitten die nog koppiger en eigenwijzer is dan ik en die wilde graag blijven. De gidsen en onze mede kajak reisgenoten waren al aan het weg peddelen, toen wij weer terug naar de dolfijnen gingen. Het komische was dat Mitch zijn hoofd in het water stak en vreemde geluiden ging maken. Ik heb me een deuk gelachen om hoe die zich zelf voor schut zette tegen over mij, tot dat ik de eerste dolfijn op 15 meter afstand zag. Ik was er helemaal stil van, waardoor Mitch omhoog kwam en de dolfijn weer verdwenen was. Nadat hij en ik het nog een keer gedaan hadden kwamen er weer een paar dicht bij, echt een geweldige ervaring, hoe klein ze ook zijn en inderdaad zoals Maaike al vertelde zijn ze niet rose. Prachtig om tussen de dolfijnen door te kajakken!
Daarna zijn we naar de grootste waterval van zuid-oost Azie gekajakt en die was echt geweldig. Na ruim 6 uur gekajakt te hebben en de nodige laolao whiskey gedronken te hebben zijn we weer terug afgereist naar ons eilandje.

In de avond hebben we een afscheidsfeestje met Mar & Bar gehouden, omdat onze wegen de volgende dag zouden schijden na ruim 3 weken te hebben samen gereist.
Gisteren zijn we vertrokken opweg naar Cambodia (het verhaal over onze comvortabele busreis volgt nog ;-)



Veel liefs en een dikke KUZZZZz

Maaike & Ninke